TOKSYCZNOŚĆ TLENOWA

Autor: Gemma Smith
żródło tdisdi.com
wolne tłumaczenie by instruktor Robert

Istnienie, rozwój i dalsze przetrwanie ludzkiego życia jest niczym niezwykłym.
Jest to szczególnie prawdziwe, gdy rozważamy, jak wiele różnych czynników musiało się połączyć, aby umożliwić NAM życie tutaj na ziemi.
Nie ma bardziej oczywistego przykładu tego idealnego połączenia miliona zmiennych, niż w otaczającym nas powietrzu.
Wszyscy pamiętamy naszą podstawową naukę ze szkoły.
Dowiedzieliśmy się, że powietrze wokół nas ma około 21% tlenu i 79% azotu (pomijamy wszystkie inne dziwne  gazy śladowe).
Jeśli chodzi o nasze ludzkie ciało, możemy wziąć lub zostawić wolny azot.
Z drugiej strony tlen ma absolutnie kluczowe znaczenie dla naszego przetrwania.
Bez tego bezsmakowego, bezwonnego, bezbarwnego gazu po prostu nie byłoby nas tutaj.
Wszyscy wiemy, że zbyt mała ilość tlenu (hipoksja) to bardzo ZŁA rzecz.
Mniej znany jest fakt, że zbyt duża ilość tlenu (hiperoksja) jest równie zła.
Tak, w nadmiarze, tlen jest dla nas bardzo toksyczny.
Teraz na powierzchni to nie byłby taki duży problem… ale jesteśmy nurkami.
Podróżujemy w nowy wymiar, z nowymi zasadami, a zatem też i z nowymi zagrożeniami.

Ciśnienie cząstkowe

Podczas początkowej lekcji nurkowania dowiedziałeś się o prawie Daltona.
Prawo to stanowi, że całkowite ciśnienie wywierane przez mieszaninę gazów jest równe sumie ciśnień cząstkowych różnych gazów w mieszance. Tak więc na powierzchni ciśnienie cząstkowe tlenu wynosi 0,21 (21% tlenu oddycha przy ciśnieniu 1 atmosfery). Zmienia się to po nurkowaniu. Rosnąca głębokość podczas zanurzania powoduje wzrost ciśnienia wokół nas. Oznacza to również wzrost ciśnienia cząstkowego. Ciśnienie cząstkowe tlenu w naszym gazie oddechowym oczywiście wzrośnie. Może to potencjalnie powodować różnego rodzaju problemy.

Kwestie te są szczególnie istotne dla nurków dzisiaj. Nastąpił wzrost wykorzystania wzbogaconego powietrza Nitrox (mieszanina gazów o zawartości tlenu powyżej 21%). Głębokie nurkowanie poza ograniczeniami rekreacyjnymi (najczęściej ustawiane na głębokości 40 m / 130 stóp) jest obecnie powszechne. Ten rodzaj nurkowania wymaga przenoszenia różnych mieszanek gazowych. Niektóre z tych gazów będą miały wyższą niż normalnie zawartość tlenu w określonych wyznaczonych butlach. Ma to na celu ułatwienie i przyspieszenie dekompresji, która może się pojawić podczas głębokości. Wreszcie rosnące zastosowanie i popularność rebreatherów z obiegiem zamkniętym ma również implikacje. Wiele z tych jednostek wykorzystuje czysty tlen jako jeden z gazów pokładowych. Oznacza to, że bardziej niż kiedykolwiek musimy być świadomi naszego poziomu tlenu. Obok niebezpieczeństw związanych z niedostateczną ilością tlenu,

Typy toksyczności tlenu

Ogólnie mówiąc, toksyczność tlenu dzieli się na dwa główne typy. Są to toksyczność tlenowa ośrodkowego układu nerwowego (CNS) i płucna toksyczność tlenu. We wszystkich nurkowaniach, z wyjątkiem najbardziej ekstremalnych, najczęstszym problemem nurków będzie toksyczność CNS. Zwykle dzieje się to poprzez oddychanie mieszaniną gazów na niewłaściwej głębokości. Ciśnienie cząstkowe tlenu (PO2) w mieszaninie nigdy nie powinno przekraczać 1,6 ATA (bezwzględna atmosfera). Aby to ująć w kontekście, oddychanie czystym tlenem nie powinno odbywać się głębiej niż 6 m / 20 stóp, aby zapewnić, że PO2 nie przekroczy 1,6. W idealnej sytuacji, jeśli nie ma dekompresji, Twój PO2 nie powinien być wyższy niż 1,4. Z drugiej strony, toksyczność płucna pochodzi z oddychania podwyższonym ciśnieniem cząstkowym tlenu przez dłuższy okres czasu. Toksyczność tlenu jest fascynującym i ważnym tematem. Warto jednak zauważyć, że nadal nie jest w pełni zrozumiały na wszystkich poziomach. Zapobieganie, jak w większości rzeczy, jest lepsze niż leczenie. Przyjrzyjmy się bliżej oznakom i objawom każdego z głównych rodzajów toksyczności tlenu:

Toksyczność ośrodkowego układu nerwowego

Prawdopodobieństwo wystąpienia problemów z toksycznością ośrodkowego układu nerwowego jest najprawdopodobniej związane z nurkowaniem wielu nurków sportowych. Nurkowania te są zazwyczaj krótkimi czasami na głębokości, ale potencjalnie znacznie wyższe niż normalne ekspozycje PO2. Jak już powiedzieliśmy, toksyczność ośrodkowego układu nerwowego występuje zwykle podczas oddychania mieszaniną gazów, która przekracza PO2 równą 1,6. Zanurzenie poniżej maksymalnej głębokości roboczej dla tego, co oddychasz lub oddychanie niewłaściwym gazem, to proste sposoby na przekroczenie limitów PO2. Aby pomóc Ci zapamiętać kluczowe rzeczy, których szukasz zarówno w sobie, jak iu innych, pamiętaj o skrócie CON-VENTID.

CON – Konwulsje. Te drgawki same w sobie nie są śmiertelne. Konwulsje pod wodą zwiększają prawdopodobieństwo utraty regulatora. Może to być śmiertelne.

V – Zaburzenia widzenia. Może to być od widzenia tunelowego do rozmycia.

E – Uszy. Dzwonienie w uszach lub inne zaburzenia słuchowe.

N – Nudności. Przerywany lub stały, o różnym nasileniu.

T – Twitching. Najczęściej obserwowane w mięśniach twarzy, chociaż nie zawsze łatwo je zauważyć, gdy nosisz kaptur i maskę.

I – Drażliwość. Każda zmiana postaci.

D – Zawroty głowy. Czując się zagubiony lub zawroty głowy.

Oczywiście pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że wiele z tych objawów pokrywa się z innymi powszechnymi problemami nurkowymi. Narkoza azotowa może wywołać wiele takich samych efektów.

Ważna jest jednak znajomość wszystkich możliwych oznak i objawów, na które należy zwrócić uwagę. Warto jednak zauważyć, że w wielu przypadkach toksyczności CNS może nie być ostrzeżenia. Drgawki będą początkowym i wyraźnie rażącym wskazaniem, że coś jest nie tak.

Płucna toksyczność tlenu

Toksyczność płucna występuje zwykle tylko w najpoważniejszych nurkowaniach technicznych. Ekstremalna głębokość lub czas trwania może oznaczać oddychanie podwyższonym PO2 przez wiele godzin. Ciśnienie cząstkowe zwykle nie jest wystarczająco wysokie, aby spowodować natychmiastowe problemy z OUN. Jednak w znacznym okresie może wystąpić podrażnienie płuc. Może to powodować między innymi uczucie pieczenia w gardle, kaszel, trudności w oddychaniu lub duszność. Opublikowane tabele pokazują maksymalną ilość czasu, jaką można uważać za bezpieczną na określony PO2. Nurkowie techniczni planujący nadmierną dekompresję powinni dobrze stosować przerwy powietrzne. Dzięki temu płuca mają przerwę od wysokiego PO2 przez pewien czas. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę, że poziomy tlenu w płucach nie zmniejszają się z przerwą na powierzchni.

Zapobieganie toksyczności tlenu

Jak w przypadku wszystkiego związanego z ludzkim ciałem, nic nie jest w kamieniu. Zmienne codzienne powodują, że twoje ciało reaguje inaczej na sytuacje. Wszystkie ograniczenia ustanowione w celu uniknięcia toksyczności tlenu są wytycznymi. Zawsze dobrze jest pracować w tych granicach. Nie ma możliwości zagwarantowania, że toksyczność tlenu nie wpłynie na ciebie. Istnieje jednak kilka kroków, które możesz podjąć, aby zminimalizować ryzyko:

• Analizuj swój gaz – Nigdy nie wdychaj niczego, czego nie przeanalizowałeś osobiście. Kalibruj analizator, analizuj gaz, a następnie prawidłowo oznacz ten cylinder. Obejmuje to pisanie, jakie procenty zostały przeanalizowane i jaka jest maksymalna głębokość robocza dla tego gazu. Wszyscy nurkowie, bez wątpienia, muszą to zrobić dla każdego pojedynczego cylindra, który biorą w wodzie.
• Obserwuj swoją głębię – Nawet gdy nurek prawidłowo zaznacza wszystkie gazy, jeśli nie trzymają się ograniczeń głębokości, nie pomagają sobie. Większość komputerów nurkowych ma teraz alarmy, gdy przekroczysz głębokość zaprogramowanego gazu. Komputery nurkowe są również dobrym sposobem śledzenia ekspozycji na tlen przez kilka dni nurkowania. Bądź świadomy i upewnij się, że przez cały czas utrzymujesz dobrą kontrolę pływalności.
• Unikaj intensywnych ćwiczeń – Wykazano, że dwutlenek węgla zwiększa prawdopodobieństwo toksyczności tlenu. Nigdy nie pracuj ciężko pod wodą ani nie oddychaj. Upewnij się, że regulator jest odpowiednio serwisowany, aby zapewnić łatwe oddychanie. Jeśli musisz pracować fizycznie pod wodą, warto rozważyć opcję maski pełnotwarzowej. Istnieje wiele opcji, które nurkowie mogą podjąć, aby ograniczyć nasze ryzyko. Ważne jest, abyśmy wykorzystali wszystko, co jest w ofercie, aby zapewnić nam bezpieczeństwo.

Oba rodzaje toksyczności tlenu są czymś, o czym wszyscy nurkowie powinni wiedzieć. Niezależnie od tego, czy nurkujesz płytko, czy głęboko, rekreacyjnie lub technicznie, ważne jest, aby zawsze wiedzieć i być świadomym tego, co oddychasz i na jakiej głębokości jesteś. Może uratować ci życie.