Profilowanie predykcyjne i nurkowanie
to co odbiega od normy zasługuje na uwagę.
Wolne tłumaczenie z art Profilowanie predykcyjne nurkowanie co odbiega od normy zasługuje na uwagę Bart Den Ouden. Zawodowy nurek od 2001r. W 2006 r. Został instruktorem EFR, trenerem instruktorów TDI w 2007 r., A dyrektorem kursu PADI w marcu 2008 r. Może również oferować szkolenie akredytowane w miejscu pracy. Jest technikiem medycyny nurkowej.
Bart pracuje również jako nurek bezpieczeństwa w przemyśle filmowym i pracował nad takimi projektami jak „Ochroniarz Hitmana”.
Bart jest trenerem instruktorskim Trimix, otwartym i zamkniętym, z około 3000 nurkowań w ciągu 20 lat nurkowania.
źródło: https://www.thehumandiver.com/blog/predicitive-profiling
30 maja 1972 r. Około godziny 22:00 lot Air France wylądował na lotnisku Lod, znanym obecnie jako Międzynarodowy Port Lotniczy Ben Guriona, niedaleko Tel Awiwu (Izrael). Wśród pasażerów wysiadających z samolotu znajdowało się 3 japońskich turystów. Każdy z nich nosił skrzynkę i gdy tylko weszli do budynku terminalu, otworzyli te skrzynki. Zamiast skrzypiec wyjęli karabiny maszynowe. Zaczęli strzelać bezkrytycznie, a także rzucali granaty ręczne, zmieniając magazyny. Bezpieczeństwo było całkowicie zaskoczone. Pierwszy napastnik zmarł, gdy został przypadkowo trafiony przez jednego ze swoich wspólników. Drugi zmarł, gdy wybuchł granat ręczny (przedwcześnie?). Trzeci napastnik został zastrzelony przez siły bezpieczeństwa i schwytany żywcem.
Jak mogło do tego dojść?
Było to postrzegane jako początek tak zwanego profilowania predykcyjnego. Do 20 maja 1972 r. Wszyscy terroryści, przynajmniej według Izraelczyków, byli Arabami. Oznaczało to, że skupiono się na osobach, które wyglądały na arabskie. Ponieważ tak wyglądali terroryści, oczywiste dewiacyjne zachowania i wskaźniki zostały pominięte.
Dlaczego opowiadam tę historię na blogu o nurkowaniu?
W nurkowaniu na uwagę zasługuje również odchylenie od normy. Planujemy nurkowanie, jakkolwiek podstawowe to robimy. A potem wskakujemy do wody. Może mamy szczęście, że mamy kumpla, a może wcześniej omówilibyśmy z nim kilka rzeczy. Ale tylko zbyt często ta dyskusja jest (zbyt?) Krótka.
Podczas nurkowania zdarzają się różne rzeczy i większość z nich jest spodziewana. W końcu: zaplanowaliśmy to, a może nawet próbowaliśmy wyobrazić sobie nurkowanie przed wejściem do wody. Od czasu do czasu dzieje się coś nieoczekiwanego i wtedy musimy zareagować.
- Ale najpierw musimy to dostrzec (jest to reakcja sensoryczna, więc wzrok, dźwięk, nacisk, zapach);
- Następnie musimy zrozumieć, co dla nas oznacza to odstępstwo;
- I wreszcie musimy zrozumieć, jaki efekt będzie miało to odchylenie w przyszłości.
W skrócie, tak działa Świadomość sytuacyjna . Guy Shockey napisał niedawno świetny artykuł na ten temat dla InDepth: „Świadomość sytuacyjna i podejmowanie decyzji w nurkowaniu”.
Ale skąd wiesz, że coś jest niezwykłe, że odbiega od normy?
Profilowanie predykcyjne a nurkowanie to co odbiega od normy zasługuje na uwagę
Problem z pierwszym krokiem polega na tym, że postrzegamy rzeczy tylko wtedy, gdy są niebezpieczne, interesujące, przyjemne lub ważne (DIPI). Jeśli odchylenie nie mieści się w jednej z tych kategorii, prawdopodobnie nie zauważymy tego. Dlatego ważne jest, aby uczyć się rzeczy we właściwy sposób. Jeśli nie wiesz, co jest normalne lub jak nazywa to Gareth Lock: „Jak wygląda normalny?”, To całkiem możliwe, że nie zauważysz odchylenia i będziesz zaskoczony jego nieprzyjemnymi konsekwencjami.
Nie tylko instruktorzy nurkowania, ale wszyscy nurkowie naprawdę powinni zawsze starać się być dokładnym. Pomyśl tylko o czymś tak prostym, jak kontrola koleżanki (lub wiertarka S dla nurków technicznych). Twój instruktor powie ci, że bardzo ważne jest, aby zawsze to robić, tylko aby pominąć sam test. Robiąc to, dajemy zły przykład i tworzymy fałszywy obraz tego, jak „normalnie wygląda”. „Rób tak, jak mówię, a nie jak ja” nie działa, jak powie ci wielu uczciwych instruktorów.
Prędzej czy później coś może pójść nie tak z powodu przestrzegania niewłaściwego rodzaju „normalności”. Kiedy później spojrzymy na wypadek, bardzo łatwo wskazać palcami: „Gdyby tylko nurkowie dokonali tej kontroli, zauważyliby, że zawór nie został otwarty!” Ale do tego momentu nurek nigdy nie wskakiwał do wody z zamkniętym zaworem i nikt nigdy nie sprawdzał kolegi, bo taka była norma. Skąd więc ten nurek mógł wiedzieć, że to, co robił, było w rzeczywistości odstępstwem od normy? Czy czyniąc to, przygotowywał się na ewentualną porażkę?
W swojej książce „The Field Guide to Understanding” Human Error ”Sidney Dekker podaje przykład osoby w tunelu. Ta osoba zbliża się do skrzyżowania i musi zdecydować się na skręt w lewo lub w prawo. Osoba nie widzi, dokąd prowadzi tunel. Jeden kierunek może prowadzić do wypadku, a drugi nie. Kiedy patrzymy wstecz na wypadek, to tak, jakbyśmy byli na zewnątrz tunelu i patrzyli na wszystko z daleka. Widzimy wszystkie zakręty i widzimy, dokąd prowadzi każdy zakręt. Mamy również tę zaletę, że wiemy, że pewne wybory prowadzą do wypadku lub się do niego przyczyniły. Często zapominane jest to, że osoba znajdująca się w tunelu w tamtym czasie nie posiadała takich samych informacji, jak teraz. Nie wiedział, dokąd prowadzą różne gałęzie i jak pisze Dekker: „Jeśli dopasowanie ma sens, aby ludzie robili to, co robili, może to mieć sens również dla innych.” Sztuka polega na tym, aby postawić się na nogi i spróbować dowiedzieć się, dlaczego zrobili to, co zrobili. Może wtedy będziemy w stanie pomóc innym (lub sobie) w obliczu tych samych wyborów w przyszłości.
Modele mentalne i sposób, w jaki podejmujemy decyzje pod ograniczoną presją czasu
Profilowanie predykcyjne a nurkowanie to co odbiega od normy zasługuje na uwagę
Kiedy musimy podjąć decyzję, zagłębiamy się w nasze wspomnienia i staramy się znaleźć podobieństwa z poprzednimi okazjami. Jeśli znajdziemy dopasowanie, staramy się traktować to nowe wydarzenie tak samo jak poprzednio. W miarę postępu sytuacji musimy oceniać zmiany i sprawdzać, czy nadal jesteśmy na dobrej drodze. Jeśli nie, musimy zmienić nasze podejście. Nazywa się to podejmowaniem decyzji opartych na rozpoznawaniu, a Gary Klein wyjaśnia je w swojej książce „Źródła władzy: jak ludzie podejmują decyzje”.
W tej książce Gary Klein wspomina o przykładzie dowódców ognia przybywających do domu w ogniu. Dysponują tylko jednym silnikiem, a jeśli będą czekać zbyt długo, ogień będzie dla nich zbyt duży. Mniej doświadczeni dowódcy ognia długo zastanawiają się nad najlepszym sposobem walki z ogniem. Czasami trwałyby zbyt długo, a ogień byłby zbyt duży, aby kontrolować, gdy zdecydują się na sposób działania. Doświadczeni dowódcy ognia zaczęli walczyć z ogniem niemal natychmiast. Następnie uważnie obserwują reakcję ognia, a następnie mogą zmienić swoje podejście. Wszystko zależało od tego, co widzieli, pasowało do tego, co widzieli wcześniej.
Doświadczeni nurkowie zachowują się podobnie. Poznamy miejsce nurkowe, zapoznamy się z warunkami i naszym sprzętem nurkowym, a także będziemy mieć „zestaw pamięci”, na którym mogliby się oprzeć, gdyby okoliczności uległy zmianie.
Początkujący nurek jeszcze tego nie ma. Dlatego ważne jest, aby od samego początku uczyć nas właściwych rzeczy. Wyjaśnienie, dlaczego ważne jest robienie rzeczy w określony sposób, stanowi dużą część tego.
Po nauczeniu się nowych umiejętności nurek wychodzi i zdobywa doświadczenie. Podczas nurkowania będą mieli do czynienia z nowymi doświadczeniami i pewnymi odchyleniami. Mamy nadzieję, że te odchylenia będą nie tylko „wyczuwalne”, ale dzięki wcześniejszemu szkoleniu nurkowie zauważą odchylenia należące do jednej z „kategorii DIPI” i będą odpowiednio działać. To doświadczenie zostanie zapisane w ich wspomnieniach i będzie dostępne w przyszłości.
Podsumowując,Profilowanie predykcyjne a nurkowanie to co odbiega od normy zasługuje na uwagę wiadomość brzmi:
- Wiedz, co jest „normalne” w danych okolicznościach;
- Jeśli zauważysz odchylenie, działaj na nie;
- Oceń swoje działanie i jego efekt. Jeśli nie jest to wynik, którego szukasz, wróć do kroku 2.
Ale skąd możesz mieć pewność, że niczego nie przegapisz? To może być świetny temat na następnym blogu. Ale zacznijmy od początku: upewnij się, że uczysz się (nowych) umiejętności we właściwy sposób, aby twój mentalny obraz tego, co „normalne”, był poprawny. A jak wygląda „normalny” podczas nurkowania? Jak powie każdy nurek, wszystko zależy od tego, kogo zapytasz.